Krukjes fobie

Daar zit ik dan… op m’n krukje in de bak. Te wachten of ik toestemming heb om op te stappen. Toestemming? Pfff… wat een onzin. Nou vertel dat maar eens aan Flip. Opzich best logisch toch, dat wij toestemming moeten vragen. We vinden het maar heel normaal dat we op deze bijzondere dieren mogen rijden. Maar eigenlijk is het best bijzonder dat ze het allemaal toe laten.

Soms heeft ze dagen dat het opstappen super goed gaat, maar na een bacteriële infectie in haar darm 3 jaar geleden is dat veranderd. De link tussen de buikpijn en de singel is in haar ogen gekoppeld. Zeker als mevrouw hengstig is kan ze erg heftig reageren op druk, maar dan in iedere vorm. Dus soms betekend dat op m’n gemakje op het krukje zitten tot ze er aan toe is of ik maak er een spelletje van.

Dus vertoont jouw paard ook spanning bij het zien van het krukje? Of draait hij weg? Maak er een spel van! Het is belangrijk dat het voor je paard ook weer leuk wordt om jou op zijn rug te laten. Want zeg nou eerlijk, als je eenmaal zit ga je toch aan de slag met de training en moet het paard gewoon hard werken. Niet echt een feest toch?

Flip kent het commando wacht en kan dan ook op commando weer naar mij toe komen. Ik zet het krukje neer en net op het moment dat Flip denkt Baaaaaaaaaaaaaaaaah een krukje, laat ik weg lopen. Loop ik van haar af en geef haar het commando wacht. HUH? Wacht? Ik zie toch een krukje? Je wilt toch op mijn rug? Neeeeee Flip, gewoon even wachten.

 Flip heeft vol focus want na wacht komt….  KOM! En bij KOM zit soms een snoepieee. Jippie! Na een aantal keer wacht, kom en soms een snoepie (er moet natuurlijk wel iets leuks in zitten voor haar) verplaats ik iedere keer het krukje. Ik loop door de bak met het krukje en Flip los erachter aan. Weer even halt houden, wacht en ik stap op het krukje. Ik zie haar hoofd omhoog komen en haar oog draait naar mij toe. Ik geef even een aai over haar bol, stap van het krukje af en sta verder op in de bak om het commando kom te geven. Hmmmm toch wel verwarrend hé Flip? Flip vind het allemaal prima. Het krukje is inmiddels haar beste vriend want daar is ook wel eens een snoepie bij te verdienen en ik kan na een aantal keer rustig opstappen. En rustig opstappen betekend rustig en ontspannen beginnen met de training. 

Een simpel spelletje, maar toch een lekker begin!